شاکی

چه ناشیانه آشیانه خود را خراب خشم و غرور خصمانه خویش کردم...

یادش بخیر، ۱۸ سالم که بود. اولین باری که دیدم واسه رسیدن به هدفت داری با یکی لاس میزنی و بهم میگی بعضی چیزا رو میشه مسالمت آمیز حل کرد فهمیدم خدا این دنیا خیلی قشنگه.

پر از رنگین کمون

چقدر نگفتم دلتنگت شدم

آخه بهم نمیومد دلتنگی

امشب میون حرفام چقدر خواستم بگما

ولی خب، بهم نمیومد دیگه...

آخرین باری که دیده بودمت توی چمنای کنار رودخونه بود

ای کاش چیده بودمت

تو اونجوری شبو روز کردی ما اینجوری

آخرشم که نگاه کنی ینی زرشک!

در نظربازی ما بی خبران حیرانند

من چونینم که نمودم دگر ایشان دانند